Döþümde çýldýrýr þimdi Parçalanmýþ ayaklarýyla Þehirlere eðreti bir mecnun Soprano vurulur sahnede Son yerli ölünce anlaþýlýr Belki bir mavi derili Çöl bittiiiiiiii..! Deyince
Aman ha..! Mecnun aman ha..! Dudaklarýn dökülmesin sokaklara Öðren artýk kendi aðzýný öpmeyi Ve anla Leyla’sýzlýk en keskin býçak
Sen seraplarýn adamýydýn oysa Leyla üç salkým ay ýþýðýydý Yaðmur zeytin þarabý Nereden bilecektin Yýrtýlacak þah damarýn Leyla gidecek Ve çöl bitecek
Sürdüler seni dualarýndan Köpekler kadar yalnýz Þehirler kadar kalabalýk Çocuklar kadar cesur Serçeler kadar ürkek Oysa sana ne yakýþmýþtý çöl Ne yakýþmýþtý Ýman ve umut Þimdi diyorlar ki; Biraz sinemaya git Ve yüreðini kurut
Eyvah..! Eyvah! Mecnun Sen dans etmeyi de bilmezsin þimdi Korkunca ýslýk çalmayý da Yakýþmaz kravatlar boynuna Evraklarýn adamý deðilsin sen Bu kalabalýklar seni yutar þimdi Bu evham Bu kuþku
Sýrra kadem bastý Leyla Þehirde kimsenin haberi yok Geç de olsa öðrendi Mecnun Her yer yürünebilir deðildir Bir çöl kuþuna Deniz anlamsýz gelebilir
Þimdi irkil ve sarýl kendine üþüme Birazdan Sýcak çorba yapar hayalin Hadi ýslanma içeri gir der bir ses Zaten yok þarkýlarda aðlamak Nöbette uyumak da yasak
Sýrra kadem bastý Leyla Þehirde kimsenin haberi yok Sosyal Medyada Paylaşın:
şahan çoker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.