Fukaralýk kulaðýmýzý çekince Bir plastik kova ile deðiþtiðinde Anneannem dedemin eski gömleðini Anlatýlabilir yaný kalmamýþtý gururun Ve soru sormak yasaktý hayata Onun için hiç sormadým Gözlerin kaç mandal eder diye Berivan
Utanç kuþattý sokaklarý Daðlarý Þehirleri Mahkemeleri Ah..! Ellerim ne kadar küçük Ah..! Ne cüzzamlý bedenim Kapatamýyor bu ayýbý Önce gömleklerini sattýrdýlar Sonra müzelerin camekanlarýna kapattýlar Þahit olmasýn diye aþkýmýza Demir bilekli Mangal yürekli Gözü pek dedelerimizi Berivan
Biz deniz görmemiþ taþralý dað kuþlarý Ýstanbul’u severdik Alnýna hilal çakmýþ dedelerimiz oradan bilirdik Mahallede ayný kýza aþýk Tehlikeli delikanlýlar gibi Gözümüzü karartýrken Doðu Roma’nýn sahte þarkýlarý Iþýðýn yükseldiði yeri unuttuk Ýstanbul senin gözlerinmiþ oysa heyhat..! Aðlatmamalýydým seni Berivan Eteklerini daðlara çekiþtirirken hayat
Ondan karanlýk þimdi Gazze Ondan dertli akar Fýrat ve Dicle Bu dünya topu topu bir mahalle Bizim mahallemiz Senin ve benim Anlasana Anla ve affet beni Anla ve sarýl bana Berivan
Kendimize rastlayacaðýz bu gece bittiðinde Bosna’da Baðdat’ta, Urumçi’de Grozni’de Kendimize rastlayacaðýz Ýþveli serin sabahlarda Ayný çayý yudumlarken Penceremizde güneþ Penceremizde kuþlarla Bütün mahalle Bizim aþkýmýzý konuþacak Ýnan Berivan
Þimdi alnýma dayadýðýn kalaþnikof Elini kanatan gül dikeni Öpülmemiþ yerlerinde hayatýn Dudaklarýn olacak Annemize kýzacaðýz Aðzýnda ateþler yakýlan Alnýný bir daða Bir denize Savuran annelerimize Neden söylemedin diye
Çünkü; Berivan Hüznün peygamberleri gibi Endülüs’ten, Kudüs’ü gözleyen Ve hilalin anlamýný bilenler Ayný bayraðýn gölgesinde sessiz öldüler Ýstersen birlikte ölürüz Ama sen beni Ben seni deðil Varsa açýða çýkmaya yetecek yürekleri Karanlýðýn altý köþeli piçleri Doðu Roma’nýn Þapkalý ya da þalvarlý generalleri Bizi vursun Vursun namert kurþunlar Ölümümüz düðün olur Berivan Sosyal Medyada Paylaşın:
şahan çoker Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.