KİRALIK KAFES ADAMI

O’ köyündeki baðý, bahçeyi sattý geldi
Çam kapýlý Ak Kerpiç evi kapattý geldi
Çünkü gönlü yýllardýr þehir için yanardý

Kývrým kývrým yollarý tepti, daðlarý aþtý
Garibcik en sonunda bu þehre ulaþtý
Ahýr gibi bir evcik kiraladý, onardý

Resmi iþdeydi gözü, her makamdan boþ döndü
Hayâlleri yýkýldý, bütün ümidi söndü
Talih makarasýnda eza sardý, dert sardý

Ýþ deðil ya mecburdu, Pazar Pazar nar sattý
Sattý ama, ehh iþte.. zarar aldý kâr sattý
Halbuki yýllar yýlý ne hayâller kurardý

“Oðlum! Defettim senin için Karasabaný
Þu Traktör iþ ehli, dinlesene babaný!”
Derdi babasý, çünkü rahmet köye yaðardý

Ýnatçý “Hayýr!” dedi; “Ben þehri isterim
Her þeyin bir çaresi bulunur, Allah kerim..”
Sabredene elbette ‘Murad Günü’ doðardý

Nerede.. Hayâl-meyal gülen hayat nerede..
Emirler Duraðý’nda, mutena bir derede
Tarladaydý ki evi, köyden ne farký vardý

Çay para çeþme para, derdini eþme para
Þehir ki; zulmet.. içi nem kokan bir maðara
Ne kuzular meleþir, ne çiçekler açardý

Aslýnda gerçek baþka, hayâl baþka, düþ baþka
Yapmýþ yaþamýþ baþka, uzaktan görmüþ baþka
Ýnsan sýrrýna erse kaderinden kaçardý

Sosyal Medyada Paylaşın: