Bir gün oldu geldin dünyaya,
Koþarsýn bak o sakaktan sokaða,
Kaptýrmýþsýn dalmýþsýn dünyaya,
Unutuyoruz kardeþlik dostluklara,
Ayný yaratan yarattý bizleri,
Nifak soktular ayýrdýlar bizi,
Düþürdüler bizi kendimizi,
Düþününce de dövüyoruz dizlerimizi..
Ne olurdu anlasaydýk insanlýðý,
Sokakla döküyorlar yavrularýmýzý,
Herkes unutmuþ sevgi ve saygýyý,
Görüyoruz acýmadan kýyýyorlar canlarý..
Neylersin yok, bunlarýn dini imaný,
Büyüklenmiþler olmuþlar ileri kafalý,
Bir gün olur görülürler dik kafalý,
Tersine döner bir an gelir hesap zamaný..
Her iþlerinde var açýk seçik yalaný,
Ardýndan ararsýn dostça yaklaþaný,
Çýkýlmaz ettiler kapattýlar yollarý,
Yýkmak yok etmektir asýl amaçlarý..
Bilmiyorum neden, ne sandýk onlara,
Dostluklar adýna olduk hep fukara,
Kendiliðinden ortalýða yayýlýyor yaygara,
Kendi kendimize olmuþuz maskara..
Artlarýndan koþanlar benim senin çocuklarý,
Geri dönmüyorlar ortada ana baba feryatlarý,
Bu gidiþatý iyiye gitmiyor bilmem ne yapmalý,
Yitirmiþiz benliðimiz kalmadý herkesin insanlýðý..
Ne diyelim ahh güzel dostlarým,
Dostluk sevgi için hamleler yapalým,
Hayattayken gelin birlik beraber olalým,
Barýþ ve dostluklarla bir hayat yaþayalým
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.