Kýzýl ötesi yakamozlara dökülen akþamlarýma Bir gemi geçiyor, günyüzü mavisinde Bilirim, benden önce yüzdüðün koylar Bir resmin eski günlerden kalan Elleri lodos mavisi Gözleri yeþile çoðalan Ege’de.
Kýyýdan uzaklara kuþlar uçmalý Mevsimler hazan olmadan Varsýn mehtap doðmasýn ne çýkar Özlenen yolcu gelmez, ve gelmeyecek Ýnanmayýn yalanlara Islat dudaðýný sensiz gecelerimin Artýk kalamam Denizler denizlere koþar yüreðimde.
Takalara binip ötelere gitme Dünyamý küçültüyorsun Son kez, ay ýþýðý vurmuþtu saçlarýna Bir tutam aþk istiyorduk, bulamadýk Acýlarla yoðrulmuþ bir zaman içinde Çekip gitme, günü ateþleyen güneþlere Ýçimdeki sensizliðe sýðýnýyorum Umut tomurcuklarým açarken dalýndan...
Nuii Daðdelen Özdere/Ýzmir 31.10 2004
Sosyal Medyada Paylaşın:
D_A_Ğ_D_E_L_E_N Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.