Topraðýn tütün kokusuna iz sürüyorum… Kulaðýmda umutsuz düþler, Dilimde sessiz isyanlar Kýsacasý Anlamsýz bir hayat düþüyorum Þiir üstüne,
Ki biliyorum ýrmaklar dinler Ama taþlar duymaz, Sadece sokaklar aðlar Bu çaresizliðe…
Ekmek arasý gülüþüyle, Ýnsaným dökülüyor soðuk ceplerden… Düpedüz yitik Ve arsýz bir gülüþe teslim edilmiþ yüzü, Kapaklanýyor gece yarýsý Cepheleþmiþ tuzaklarýn kuytusuna…
Bilir misin usta? O vakit anne yüreði, daralan yollar gibidir Yürümek istedikçe kavgasýna Mekansýzlýðý kucaklar. Ve bir babanýn Gözyaþýna indirilen kepenkler, Kanayan ellerini sargýsýz býrakýr Bundan öte gözleri Yanýk bir türkünün ufkundadýr.
Ah insaným! Böylece susturulur yeniden yoksulluða, Bir daha Bir daha…
Zeynep, Dilan ya da Baran Çýplak býrakýlmýþ araf çocuklarý... Kavruk tenleriyle rüzgara meydan okudukça Altý üstü masum bir gelecek uðruna Vicdansýzlýða kesilip, köreltilir saçlarý…
Þimdi alfabe bitmeden mola verip, Tam da malum harfe gelmiþken Basmalý küfrü, diyeceðim ama Biz yine de Avuç içi çizgilerine bakalým usta…
Topraðýn tütün hasretine bir de mendil açýyorum… Kulaðýmda yorgun gerçekler, Dilimde kanatsýz kelebekler Kýsacasý Renksiz bir hayat boyuyorum Þiir üstüne,
Ki biliyorum baþaklar anlar Ama dallar uzamaz, Sadece þairler kýsalýr Bu çaresizliðe…
O halde Kederimiz þiire emanet, Yansýn yüzümüz çadýr ateþinde! Ama suyumuzu sen getir usta, Þöyle harbiden yýkansýn ellerimiz halka halka…
Ki yüzün suyu hürmetine saklý direniþimiz, Çeyiz sandýðýmýzýn naftalin kokusuna eþ Ýþçi tebessümündür!
Güneþin çocuklarý gölgede bekler, çünkü tarih gölgede yazýlýr.
miNe güLtepe
Sosyal Medyada Paylaşın:
miNa.. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.