Aðzýmdaki kelimeler sese dönüþtüðün de , þiirine tuz basýlmýþ bir þairdim.. Dilimin namlusundan çýkan tüm sözler… Bir uçuruma intiharý anlatmak gibiydi.. Yangýnýmdan doðmuþ tüm kuþ sürüleri kanat çýrparken yer yüzünde.. Ölü bir kuþa dokunurmuþ gibi dokunurdum kendime..… Mekaným cinnet olsun...
Avuçlarýma sýnýrlandýðý kadardý gök-yüzüm.. Yýrtýlýyordu göz bebeklerimin ardýna gizlenmiþ bulutlar. Islak bir hüznün yorgunluðuna, virgül ile soluk aldýran tüm masallar rutubet kokardý.. Yenilerken ruh kendini her gözyaþý damlasýndan sonra.. Küçük bir gemi kalkardý gözlerimden.. Gözlerimi her kapadýðýmda içimde martýlar tutuklanýr… Ve ben kimliði belirsiz bir fýrtýnaya kurardým saati..
Bir sabah olur … Güneþ doðar içimde … Kararýr tenimdeki hüzün.. Bir gece olur.. Sazýn tellerine kendini asan Türkü olurum.. Yýldýzlar toplanýr baþ ucumda..… Ve ben her sabah tekrar doðmak için, geceleri ölürüm.. Sosyal Medyada Paylaşın:
kırrıko Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.