Aşk mı Dedin!..(Gülce Buluşma)
Aþk mý Dedin!..(Gülce Buluþma)
Gök yüzünde kayan yýldýz,
Umutla hayat arasýndaki nefes,
Piþmanlýk perdesinde vuslat.
Asýrlara sýðmayan bir yürek sancýsý,
Ruh kökünde kopan fýrtýna,
Yer kürenin dönüþü, gök kuþaðýnýn sarýlýþý,
Muradýn bittiði yerde, umut ýþýðý.
…….Bütün þiirler sana,
…….Ve þiirler ki, yürek gümbürtüsü.
*
Sýr olan varlýðýný , ne gören var ne soran,
Odur üç harf tek hece, dil ucundaki duran,
Gönül denen mekanda, eþsiz nice taht kuran,
Seherde açan gülde, bülbülde avaz odur.
Mutlulukta tevazu, gelin baþýndaki taç,
Ýnce hastalýklara, deva olan tek ilaç,
Lokman hekimler bile, mutlaka ona muhtaç,
Þans dileyen dillerde, edilen niyaz odur.
Gül yanaklý yar yüzüne, indirir gökten ayý,
Yusuf’un dizlerine, kapatýr Züleyha’yý,
O kovdurmuþ cennetten, Adem ile Havva’yý,
Yarin dudaklarýnda, kýzaran kiraz odur.
Ayýrt etmez kimseyi, olsa kral hükümdar,
Hatta sultan Süleyman, dünyasýný eder dar,
Leyla için Mecnunu, gezdirir diyar diyar,
Sevda çeken gönülde, hiç sönmeyen köz odur.
Söz konusu aþk ise, buz daðýný yandýrýr,
Hicran ateþi düþse, yürekleri dondurur,
Ýncir aðacý diker , ocaklarý söndürür,
Aþýklarýn dilinden, hiç düþmeyen söz odur.
ALÝ GÖZÜTOK
01. 02. 2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.