Kimse ama kimse
Benim için dünyayý
Yerle bir etmek istemedi
Biliyor muydun?
Senin yaseminler sevdiðini
O geçmiþ gün öykünde,
Karakolluk olduðunu söylediðinde
Anladým…
Bir acý çöreklendi içime
Çýngýraklý bir keder
Yuva diye avuçlarýmdan
Kalbime yürüdü umarsýz
Koþtum sýrrýný çözdüðüm aynalara
Dikilip seyrettim yüzümü
Benden daha güzel
Benden daha büyük bir kadýn aradým
Bulamadým, anlasana…
Aðladým hýçkýrýklarla
Kimse ama kimse
Küçük kýz zamanlarýmda
Ardýmdan aðlamadý
Sor beni,
Islanan yastýklarýma
Ve uyuyakaldýðým
Akþamlara…
Sen ne dersen de þimdi
Vakit almýþ baþýný gitmiþ çoktan
Gece gibi çökmüþ ihtiyarlýk
Kýþta kalýp üþümüþ gönül
Yüzüm hâlâ o küçük kýz gibi
Dizlerim bin yaþýn aðrýlarýný sürüyor
Uyuma vakti gelmiþ çoktan
Yoktan bir sevdaya gecikmiþim
Yoklamasý geçmiþ bir terhis mi bu þimdi
Yoksa düz çizgili bir teþhis mi
Bilmiyorum…
Bir evlek ölü beden ocaðý buldum
Sar beni toprak,
...
/iceri ]
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.En Çok Okunan Şiirleri
KUMAR KISKANÇLIK Yûsuf'um Uyudun mu?…Uyandın mı?... NEŞE'Lİ ŞİİR ÖLÜMLE NİKÂH UZAK GECE ŞEHADET PARMAĞI KEKEME’nin Düş Günü "â"