Üþümeye baþladým Sanki mevsim kýþ gibi Yada þu an sonbahar Hani þimdi nerede Ýpekimsi o saçlar. Dünyamý aydýnlatan Ýçerimi ýsýtan Tebessümlü bakýþlar. Yok artýk Yok artýk, hey yar.
Ah yar Gönül bahçem periþan Çýrýlçýplak tüm dallar. Sensiz sarardý soldu Döküldü tüm yapraklar.
Sen Sensiz kalmadýn ki hiç Nereden bileceksin Sensizlik mevsimini. Hasretliðin kýþ gibi Sensizlikse sonbahar. Hiçbir soðuk üþütmez Bir bedeni bu kadar. Bunlarý yaþamadan Bilemezsin elbette Bilemezsin hey yar.
Ah yar Ne gün diner bu fýrtýna Ne zaman erir bu kar. Titriyor üþüyorum Yavru bir serçe gibi Tahammül derecemse Tomurcuk bir gül kadar.
Hani ya, Nasýl denir. Ne zaman ki yüzünde Bir tebessüm belirir Ýþte o gün Aydýnlanýr bu dünyam Baharým müjdelenir.
Ýþte o an Ýþte o an birtanem Ýçimde bir mutluluk Ýçerimde bir sevinç Yeniden filizlenir... Sosyal Medyada Paylaşın:
kulhilmi Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.