Bakmayý bile yasaklýyorken bana, Ýçimdeki duygularý anlatamam ki sana. Açýlmak isterken nutkum tutuluyor. Seni gizlice içimden sevmek geliyor.
Sen her halinle beni acýlara sürüklüyorsun. Benim yanýmda baþkalarýyla ilgileniyorsun. Ben ne yaparsam yapayým etkilenmiyorsun. Bu kadar acýmasýz duygusuz nasýl olursun.
Seni bana yazan kaderin naðmeleri bu þiir. Deliler gibi seven bir kalbin aþka küsmesi. Aþk dediðin hep derler karþýlýksýz olursa. Ömründen ömür alýr, ansýzýn keser nefesi.
Sosyal Medyada Paylaşın:
mustapcan Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.