BEĞENMEZ
Fakirlikten hastalanýp düþünce döþeðe
Altýndaki yýrtýk çulda seni beðenmez...
Attan inip binersen uyuz eþeðe
Basýp geçtiðin yolda seni beðenmez...
Fakirlik gelip çatmýþsa haneye
Döner yurdun yuvan viraneye
Selam bile vermediðin seneden seneye
Tuzu kuru elde seni beðenmez...
Bu kahpe dünya çýkar dünyasý
Duyulur mu hiç garibanýn yasý?
Cebinde yoksa kefen parasý
Cesedini taþýyan salda seni beðenmez.
Felek sillesini vurmuþsa bir kere
Üstün baþýn dönmüþse kevgire
Boylar seni,topuðuna çýkmayan dere.
Suyu içilmez gölde seni beðenmez...
Mehmet der fakirlik kaderim dersen.
Dünyaya geldin geleli derbedersen
Dünyadan ot gelip saman gidersen.
Bahçende yetiþen gülde seni beðenmez...
MEHMET ASLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.