Büyük bir kentin ana caddesinde Bir simitçi vardý. Simitlerini gururla,onurla Baðýra çaðýra satardý.
Yaþý ya ondokuz,ya yirmi. Birine aþýktý ama, Kimseye söyleyemezdi Kimi sevdiðini.
Huyunda utangaçlýk, Yüreðinde acý vardý Gizli gizli þiirler yazardý.
Ve bir sabah Yemin etti,þart etti Bu gün simit almaya gelirse o kýz Seni seviyorum diyecekti Vallahi de billahi de Söyleyecekti !
Bekledi Öðlen oldu Ve iþte kýz,bir kaç arkadaþýyla Kahkaha ata ata geliyordu Ne de hoþ gülüyordu Titredi simitçi Kýzý görünce hep böyle oluyordu.
Ve yaklaþtý kýz Gözleri yeþil yeþil Gözleri ýssýz Ne de hoþ bakýyordu - Bir simit,taze olsun Hala gülümsüyordu Durdu simitçi erkekçe -Size bir þey söylemek istiyorum. Yaklaþtý kýz Titredi simitçi Ve söyledi; -Seni seviyorum…
Kýz bir yüzüne baktý Simidi sehpaya býraktý Bir tokat attý Yürüdü gitti Eridi simitçi Çürüdü Bitti
Bitmiþti simitçinin yaþama isteði Sonraki günlerde Kýz,oradan her geçiþinde Arkadaþlarýna gösterir Kahkahalarla gülerdi simitçiye
Günler böyle geçip gitti Kýzýn her gülüþünde Simitçi daha kahretti
Ve bir gün Vurdu tekmeyi sehpaya Koþtu deniz kenarýna Önce aðladý Sonra atladý mavi sulara Ýntihar etti
Gazetede haberi gösterip Yeþil gözlü kýz -Benim için benim için Diyordu Ve hala alay edip Kahkahalarla gülüyordu….
H.OSMAN SARAÇ “Tam sýrasýdýr” kitabýndan...
Sosyal Medyada Paylaşın:
H.OSMAN SARAÇ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.