HATIR

Ne menem bir þeymiþ;
Bilmezdim..!
Hatýrýmý sormamasý,
Bu kadar incitirmiydi yüreðimi,
O an öðrendim...
Ne..! incitmesi ne..! kýrmasý
Örs oldum,
Balyoz gibi vurdu geçti,
Yüreðim dert yumaðý,
Dolanýyor düðümler.
Aktý, akacak göz pýnarýmdaki yaþlar.
Bastýrýyorum sandým duygularýmý
Maalesef kýsmet te
Haykýrmadan
Aðlamakta varmýþ
Hafiften güldü
Sesini duyunca kulaðým;
Yüreðim örse, sesi balyoza döndü
Kulaklarýmda çan gibi çýnladý
Beynim eridi, ezilen yüreðime aktý
Eridim, bittim yok oldum.
Gözlerimden her þey silindi
Zora ki yerimden kalktým...
Dýþarýsý yaðmurlu ve soðuktu
Olsun..!
Yüreðim gökyüzüyle birlikte aðladý
Gözyaþlarým yaðan yaðmura karýþtý
Yaðan yaðmurdan baþka hiç kimse
Görmedi gözlerimdeki yaþlarý
Kaderimin gözü kör
Kulaðý saðýrmýþ
Meðer..!
O bedenimden ruhumu ayýrmýþ
Saðlam sadece bir beden kaldý
Bu böyle sürüp gidermi Allahým...!
Ölen ruhuma hazýr bir mezarýn var mý?

05_03_2005 Ctesi
Hanýmaða34 / Nazife Görgün




Sosyal Medyada Paylaşın: