Zifiri kor gecenin nefessiz duraðýnda
Yýldýz gölgeli gözler ses verirdi uzaktan
Týnýsýnda sevdasý düþlerin ýraðýnda
Aðlanýrdý hep sessiz ömür özlem saðardý
Suyu yitik denizin deminde yaþar gönül
Ne sam yeli devadýr ne de martý sesleri
Durma koþ uçuruma yahut topraða gömül
Daðlanýrdý hep acý küflenmiþ tuz yaðardý
Gecenin saçlarýnda parlar zühal yýldýzý
Gökyüzü avuçlarda artar ýþýk deryasý
Sonra yankýlanýrdý o hýçkýrýklý sýzý
Baðlanýrdý hep yazgý tarifsiz an doðardý
Güz güneþi telaþý vururken ellerine
Ellerin ah ellerin dokunur gibi sanki
Gözler dopdolu bulut yaðar kum çöllerine
Çaðlanýrdý hep yaþam makbere zor sýðardý
Þükran AY