Yýllar öncesi, Seni uðurladýðým bu rýhtýma, Beyaz bir gemi yanaþacak, yýllar sonra. Týpký o zaman ki gibi, bir bahar sabahý, Aðýr aðýr, demir atacak bu limanda. Yolcular, birer, ikiþer inecekler, Sen de olacaksýn onlarýn arasýnda. Boþ duygularla bakýnacaksýn etrafýna. Sonra, bir yabancý gibi tek baþýna kalacaksýn rýhtýmda. Bir ümit doðacak içine, Baþýn önde, kapýmý çalacaksýn. Kimse açmayacak… Gözlerin yaþlanacak, öylece köþeye yýðýlýp, kalacaksýn. Hayal edip, gözlerinin önünden, bir bir geçecek mazi, Bir an için, mutlu olduðunu sanacaksýn… Sonra, iþ iþten geçmiþ olduðunu anlayacak, Ellerini yüzüne kapayýp, Rýhtýma doðru koþacak, koþacaksýn… Bir daha anmamak üzere, Beni ve tüm maziyi de unutacaksýn…
15.05.1982 Erman Ulusoy Lüleburgaz Sosyal Medyada Paylaşın:
Ermanulusoy Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.