GEMİLERİMİ YAKTIM

Gemilerimi yakmaya geldiðim gün,
Çoktan limanlarý terk etmiþti sevdalar.
Aðlar henüz yeni çekiliyordu denizden.
Martýlar kanat çýrpýyordu göklere..

Dalgalar sesizce çarpýyordu kýyýya.
Bir adým daha uzaklaþýyordum senden,
Bir adým daha ölüme yakýn oluyordum.
Gemilerimi yakmaya geldiðim gün,

Gemilerimi yakmaya geldiðim gün,
Çoktan ihanete uðramýþtý duygular.
Denizin tam ortasýnda kaldý bir adam.
Ve ardýnda bir aþktan kalma yýkýntýlar,


Nedense kimseler anlamadý beni.
Fitilini kendim ateþledim ölümün,
Yýkýntýlarým kýyýsýnda kaldý denizin,
Bir sana,bir de aþka inandýðým gün.
Yaktým gemilerimi.






Gemilerimi senin için yaktým ’’Hnr’’
Fakat ben geldiðimde sen çoktan gitmiþtin.
Ardýnda bir demet papatya,
Bir buket kýrmýzý gül býraktýn avuçlarýmda.
Güller soldu,papatyalar sa yapraklarýný döktü sevgilim.
Ama ben hala seni bekliyorum.
’’Gemilerimi yaktýðým yerde’’
Kim bilir belki bir gün dönersin
Sevgiyle.......
Fikret ediþ
19/01/2009
Avc-shl

Fikret Ediþ



Sosyal Medyada Paylaşın: