KAMPÜSTE KAR
Sapanca dumanlý, gözlerden ýrak,
Kara/larý siliyor,kampüs’te kar…
Tok kartopu oynasýn, eðlensin býrak,
Ýnsan yüreklerde, kanýyor efkar,
Kýþlýk kürkü giydirdi, kampüs’te kar…
Kanat ol, üþümüþ ýsýt insaný,
Dindirmek var, vicdandaki isyaný..
Kardeþin ateþi senide yaksýn,
Hak yenmez gün geldi, derdine baksýn…
Ýçerde sýcak,bak toprak donuyor,
Karabakal kuþu aç, kar/a konuyor…
Merhamet nasibi,varsa birazcýk...
Dýþarýsý buz ,vur gez göz arpacýk…
Katür kütür hoþ, karlarda yürüme,
Hüsrana davet,hormonlu büyüme…
Zulme fren, adaletin törpüsü,
Beyaz umutlar sardý kampüsü…
Umuda dost, tenhalarýn bayýr düzü..
Çalý çýrpý arar, dört açar gözü,
Ayakta poþet,gizler donmuþ yüzü,
Adil paylaþmak,insanlýðýn özü…
Ýçim yandý,kar zevkimden kovuldum.
Þömine baþýnda, konforlu süsün..
Bil ki,kýþlýk kürklerinde boðuldum,
Kýrdý dallarýmý, kar’ý kampüs’ün…
Servise koþan, dertle kar bölüþür,
Ýnce ince, vurur yanaklarýma…
Yakýtsýz evlere,yüreðim üþür,
Kar çivi, saplanýr dudaklarýma…
Zengine "elif elif " neþeli haz,
Garibe "yusuf yusuf" acýlý yaz...
Ak yüzlü bereket, topraða akar,
Merhamet, gariplere güller takar,
Kýraç gönülleri aç,kampüs’te kar...
03.02.2010
Karadereli
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.