Ah be ülkem
Ah be ülkem, yozlaþtý hayat biçimi,
Bense, þiirlere dökerim içimi.
Sokakta hain var, fayda mý aðlasam,
Albayrað’ýna can feda, bir ben kalsam…
Dost yok küffarýn, doðrusundan bükünden,
Çýnar dalý soluk, ayrýlmýþ kökünden...
Ýnsan yolcudur, Rabbi bilmede görkem,
Öyle raya geçti ki, titriyor ülkem...
Devlet malý ganimet, yetim hakký yenir,
Farklýya saygý yok, bölücülük beslenir.
Kamusal dine uzak, çetelik mubah,
Herkes kurtarýcý, çaðdaþ moda günah…
Kansýz toprak mý verir sana þehitler,
Ne beyinsiz, doyumsuz taþeron itler..
Nasýl onur bu, her yataða yatarlar,
Ruhsuzca vicdaný, kezzaba atarlar..
Sineye çektik, bozulmasýn kardeþlik,
Sanmasýn kimse, derssiz kalmaz kalleþlik..
Hormon yemiþ, kesip at arsýz tohumu,
Öküzün boynuzunda, barýþ olur mu?
Küresel iflasýn, vardýr bir hikmeti,
Nasýl kurmuþ atan, asýrlýk devleti..
Zulüm gördü mazlum, kamplara ayrýldýk,
Hak üstün olmalý, adalet gelsin artýk…
Dur sabret demek, artýk ihanet bize,
Herkes uyansýn, hain haddi bilecek...
Hakka sarýlsak, küffar gelecek dize,
Ceza vaktidir, kara kaplý dürülecek...
Albayrað’ým kahrolurum sen darýlsan,
Yürekler toplu atar, Hakkýn ipine sarýlsan,
Orta yolda huzur, gemide bizde varýz,
Açýlýr delik, derya boðar batarýz...
Ara.09