Aczine bakmadan emanet aldý
Ezildi altýnda, Âdem’in nesli.
Çok aðýr yük ile hayata daldý
Kaldý yol çatýnda, Âdem’in nesli.
Bir ruhken anneye oldu has evlat
Doðdu ve büyüdü tatlý marmelat
Olgunlaþtý erdi buldu kemâlat
Kendi fýtratýnda, Âdem’in nesli!
On beþ yýlda ancak kendini bildi
Geçmiþi unuttu, defterden sildi
Büyütenlerine karþý dikildi
Güç gördü zatýnda, Âdem’in nesli.
Yirmisinde biraz kendine geldi
Otuzuna kadar coþkun bir seldi
Otuz beþte ömrün Nýsfý’ný deldi
Nefsin gür atýnda, Âdem’in nesli!
Bir ara evlendi çocuklar oldu
Emanet sandýðý ha bire doldu
Yük aðýrlaþtýkça sarardý soldu
Halik’ýn katýnda, Âdem’in nesli!
Kat, kat mesuliyet sýrtýna bindi
Sakinleþti artýk evine sindi
Arzu istekleri tükendi dindi
Durgun saatýnda Âdem’in nesli.
Þimdi piþmanlýðýn tarifsiz aný
Deðiþtirmek üz-re artýk vataný
Kaybolacak meþhur adý ve saný
Vaki memat’ýnda Âdem’in nesli…
Garibî-Salih Yýldýz……..29.01.2010
.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.