sarpözdemir
YAĞMUR , ŞEMSİYE VE SEN
sarpözdemir

YAĞMUR , ŞEMSİYE VE SEN


Sağanakta telaşı bile şaşkın martılar
Bana gitmeyi anlatıyorlar
Gideceğim zaten
Azgın dalgalarını sırtlayıp bu şehrin

Bak işte fırlatıp attım aklımı
Ama o yine lastik bir top gibi geri döndü bana
Sıkıldım artık aynı sarkacın yamacında oturmaktan
Gerilip yırtılayım bu son bekleyiş olacaksa

Çatallanan öksürüğümü duyunca büyüklendin değil mi ölüm
Burada kal diyenlerin yanına gidiyorum ben
Kanadımda gümüş tozları ve damlalar

Sağanak bir güzeli getirdi
Bir şemsiye altında onu öptüğüm günün hatırası hiç ölmeyecek artık
Tozlanmış kitapların arasından çıkarıp
Her derde düştüğüm gün okuyacağım

Üzerine gazete kağıtları örtülmüş
Parça parça hatıralarımı bozdursam para etmez
Ama senin yüzünün ışığı için asırlarca sürecek kavgam var benim
Çekik gözlerinin sevincinde de ben varım hüznünde de
Delik deşik ettirseler bir kartala tüm bedenimi
Ben yine seni seveceğim
















SARP ÖZDEMİR
Sosyal Medyada Paylaşın:



(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.