Kar taneleri yaðýyor aheste aheste öyle güzel düþüyorlar ki yere her tane ayrý bir ahenk ayrý bir uyum içinde özeniyorum kar tanelerine onlar gibi yaðmak istiyorum gözlerinden yüreðine... ama korkuyorum korkuyorum iþte ya yüreðinin sýcaklýðýyla erirsem diye...
Ama razýyým erimeye akar giderim yüreðinden su misali düþlerine,hayallerine belki orada bir yer bulurum kendime küçücük bir yer... ama çok görürsen bana o küçücük yeri merak etme... dönerim tekrar sýmsýcak yüreðine buharlaþýr giderim yüreðinden sonsuz düþlerime... Sosyal Medyada Paylaşın:
kubilay71 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.