Bir Gün
Bir gün
Dün gibi belki, belki yarýn gibi
Ama bir gün
Ýnan ölüm gibi
Hani mendil sallamamýþtým ardýndan
Hani dönüp bakmamýþtýn
Siyah beyaza bürünmüþtü de herþey
Sen görememiþtin
Erkekler aðlamaz derler ya
Ýnanma sakýn
Ýçe dönükmüþ kanallar
Bin katý fazla yaþ döküyormuþ yüreði
Kimse görmezmiþ
Ben yaþadým o gün
Nedense bilmiyorum
O gün bu gündür hep ayný gün
Ayný sýrta bakýyorum
Gittikçe uzaklaþan
Bir türlü yaklaþmayý hatýrlamayan saçlar dalgalanýyor
Ýki mahzun göz ardýndan yaþsýz aðlýyor
Hep ayný sabah
Neþeyle uyanacaktým akþamdan niyetliydim
Depremler oldu, fýrtýnalar, yaðmurlar
Kaç þimþek çaktý
Sözün öldürdüðü saatlerin son gong vuruþu
Ve o gün bu gündür
Bu adamýn deðiþmedi bir türlü
Gidiþine dönük yüzlü duruþu
Gelme artýk
Ben acýyý sevdim sen yokken
Ona tutuldum
Ýçinde vuslatýn olmadýðý bir ateþ
Umutlarý taþýyan rüzgârlar
Acýmadan koparýlan papatyalar
Belkilerden tepeler yükselir dört bir yanda
-sa’lar, -se’ler sellere karýþýr
Filizlenir her gün ayný çiçekler
Akþamýn solmuþluðunu atýp sýrtýndan
Benden çok seni bekler
Küheylan haykýrýþýndaki sevda saklanýr yamaçlara
Karanlýklarýn prensesi dikilir
Umutsuzluk zerre zerre örülür yollara
Belki yarýn diye feryat eder bir kumru
Belli mi olur?
Belki kavuþursun sýmsýcak dudaklara!
Uyku lanetlenmiþ gelir
Rüyasýz, hayalsiz
Ecinniler yorganý çekiþtirir
Rüzgâr soðuk eser
Oda ki bir zamanlarýn alevlerini taþýrdý
Þimdi eskimo evlerine benzer
Ne camýnda gelen bir hayalet
Ne kapý tokmaðýnda bir el
Kimsesizliðin kahkahalarý çýnlar kulelerden
Baþýma kocaman taþlar düþer
Sen bilmezsin
Her gece giden hayalinin ardýndan
Bu baþ iðneli fýçýlardan yollara düþer
Dedim ya ben acýyý sevdim artýk
Gelsen de bir gelmesen de
Hayalin dursun yeter
Umut çiçeðim o benim, her þafak yeniden doðar
O solarsa bir gün
Bu yürek ancak mezara sýðar
Bir gün
Dün gibi, yarýn gibi
Bugün gibi bir gün
Anlamsýzlýðýn ortasýnda
Ölüm gibi bir gün
Ölüm gibi
Sosyal Medyada Paylaşın:
Turgut GÜLER UZDU Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.