Yorgun ve kýrgýn yüreðimi, Çaresizlik limanýna baðlamýþtým artýk. Gönül yaralarýmý sarýyordum , yalnýzlar rýhtýmýnda. Geçmiþimle yüzleþiyordum, Bu þehrin sokaklarýnda.
Ve belkide geleceðimi arýyordum, Sessiz gecelerin kuytularýnda. Çünkü terketmiþti sevdan beni. Artýk ne sen vardýn , nede aþkýn hayatýmda...
Halimi bilmeyen zalim, Kokunu býrakmýþtýn giderken yastýðýmda. Oysa ki son nefesimi vermek isterdim ben, Senin huzur dolu kollarýnda...
Sosyal Medyada Paylaşın:
venaamoris Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.