* Ankara Güzeli *

Ey, vedasý içinde yarým kalan güzel
çekip giderken yaktýn beni can evimden
seni uzaklardan seyretmek, daha bir güzel oluyor
sensizliðin resmini çizerken gökyüzüne
hiç bir ayaz, beni böylesine üþütmemiþti


Akþamlarýmý renklendiren sarý mimozam
gecelerimi aydýnlatan dolunayým
unuttum Ege sularýnda maviye çoðalan gözlerini
düþlerdim içimden senin kirpiklerini süzerek
ve þarkýlarýn en hüzünlüsünü dinlerdik Zeki Müren’den
þimdi o anýlar kývrým kývrým kývranýyor
türküler, þiirler anlatýr hikayemizi.


Kýysýn da arýnmýþ çocukluðum
aðlarýný çeken balýkçýlarýn heyecaný
martý sesleri, balýkçýl bir türkü
dipte örselenmiþ özlemler batýðý
kýmýldandý yakamozlara konan martýlar
getirir seni bana, bir çýlgýn dalga
içinde ne sevdalar saklý.


Damla damla yaþ, o esmer yanaklarýnda
yeniden vurdum sineye unutulmuþ acýlarý
sen, kadehini kaldýrmýþ týn, bu balýkçý meyhanesinde
nasýl unuturum seni, daha dün gibisin
yüzünü, gülüþünü, aþk kokan bakýþlarýný
sen, Ankara güzeli.


Nuri Daðdelen
Özdere/Ýzmir
19.5. 2007
Sosyal Medyada Paylaşın: