YAKIŞMIYON

Ciðerim yaralý vardým yanýna
Gerilmiþ oturur makam koltuðuna
Düþman gibi bakar gözleri bana
Yakýþmýyon o koltuga sen ruhsuz

Ne halimi sordun ne hatýrýmý
Bir býçakla da sen deldin kalbimi
Bu koltugun eri sence böylemi
Yakýþmýyon o koltuga sen ruhsuz

Açtýn masandaki çekmece gözün
Gösterdin kan kaplý silahýn yüzün
yargýsýz fikrinle köpürüp durdun
Yakýþmýyon o koltuga sen ruhsuz

Bir silaha baktým birde yüzüne
Tüküreyim dedim alçak gözüne
Deðmez dedim sonra ruhsuz birine
Yakýþmýyon o koltuga sen ruhsuz

Bu meslek kutsaldýr taþýnýr ruhta
Sen gibi ruhsuzlar ne gezer burda
Adam otururdu ezel orada
Yakýþmýyon o koltuga sen ruhsuz…

Sosyal Medyada Paylaşın: