SENİNLE BEN CENNET OLUYORUM

SENÝNLE BEN CENNET OLUYORUM

Sevdiðim;
Yüreðimi sevginle doldurup, kimsesizliðimi soldurdun. Beni sevda kaynaðýyla buluþturdun.
Yalnýz olduðum zamanlarý unuttum.
Seni tanýdýktan sonra; sonsuz huzur yolunu tuttum. Ardýndan gelirken yorulmadým.
Ellerini tutana kadar durulmadým.
Yokluðunu çekerken ciðerimde sýzý var.
Sanki; kýzgýn bir ok sinemi daðlamýþ.
Yokluðunda farkýnda bile olmadan;
Gözlerimden yaðmur yaðmýþ, yüreðim sana aðlamýþ…
Yüreðim aðladýkça;
Hasretinin ateþi köze dönüp; baðrýmý haþlýyor.
Hasretindeyken; uykularým seni bekliyor,
Rüyalarým seninle baþlýyor.
Geceler seninle yavaþlýyor.
Sevdiðim;
Sevgi kelimesi, insanýn gönül sofrasýnda yer alýnca; Kelam olmaktan çýkar,
Hayatýn yolu, sinenin solu, sevdanýn kolu olur.
Sevgiler; yüreðe iþledikçe;
Mana âlemi sarmalar insaný.
Ýnsanlýðýn sýrrý sevgi ile süslenir…

Sevgili;
Sana gelen yollarda mesafeler kýsalýr.
Uzaklar yakýn olur.
Sonbahar yaza döner, karakýþ nisan olur.
Karlar; aþkýn közünde erir,
Acýlar sevdanýn özünde neþe olur,
Hasretler sevgi sözünde sýla olur...
Gurbet; sevgi ile
Buluþma azmini güçlendirir.
Kavuþmanýn hayali bile yaþama gücü verir.

Sevgili;
Sevgi; hastalýklara þifadýr.
Dertlere dermandýr.
Vuslata ferman olur sevgi.
Parktaki yeþil çimenler,
Ormandaki zümrüt dallar,
Dillerden damlayan ballar,
Seherde esen insaný ferahlatan yeller.
Billur kaynaklardan;
Tükenmez deryalara doðru çaðlayan seller,
Sevgi gücü ile þendir,
Sevginin gücü kudretindendir.
Sevginin gücü kuvvetindendir.
Sevginin paha biçilmez oluþu;
Onun kutlu servetindendir..
Sevgi;
Saygý ve hürmettir.
Can olduðun, can verdiðin canýmdasýn.
Kanýmýn alýndasýn.
Ciðerimde nefes,
Bana yaren olan ses, döþümdeki kafessin,
Çünkü;
Sen manevi eþsiz tat,
Þaheser ötesi sanat
Çünkü sen Berat’taki kanatsýn.

Sevgili;
Onurum sen, gururum sen, pürnurum sensin.
Sen bana sonsuz huzuru nakþeden nurlu desensin.
Katmer katmer artan haz yükselttin.
Sen bana; karakýþta yaz yüklettin
Sen yüreðime hükmettin,
Beni yüreðine, seni yüreðime hapsettin…
Kimsin, nesin, neredesin?
Bu sorularý sormak söyle dursun;
Neden yoksun, niye görünmezsin,
Neden þafaklarýmý süslemiyorsun?
Neden neden?
Gönül sofralarýmý aþk-ý endamýnla beslemiyorsun?
Diyemiyorum…
Bu sorularý soramýyorum…

Senin yokluðunda,
Gözümden gönlüme damlayan yaðmurlarý silemiyorum, Sensiz ne haldeyim?
Bunu ben bile bilemiyorum?

Ben senden baþka ses duyamýyorum,
Senin sesine doyamýyorum,
Senin hasretine-yokluðuna dayanamýyorum,
Sensiz geçen zamanda bana kýyýyor,
Senin geleceðin rüyalar için uykulara kýyamýyorum.

Gözlerin derya-deniz,
Gözlerin gözlerimdeki giz,
Gözlerin yüreðimde alev alev iz,
Gözlerimizden okunuyor sevgimiz,
Biz gözlerimizle biriz,
Gözlerimizde buluþtuk, gözlerimizle barýþtýk, Gözlerimizle;
Bir yüreðe kavuþtuk ikimiz.
Bir yürekte ikimiz biriz...

Sevgili;
Sana hasretimde seni yüreðimde buluyorum,
Seninle mutluluk doluyorum…

Sevgili;
Neredesin, neredesin, neredesin?
Sensiz býrakma beni,
Sensiz zamanlarýmda bir deðil bin defa ölüyorum,
Her diriliþimde seni yüreðimde buluyorum...
Bilesin ki; nefesimsin sen,
Seninle nefes alýyorum,
Rüyalara sen geleceksin diye;
Yeniden derin uykulara dalýyorum.
Düþlerimde seni kollarýma alýyorum...

Sevgili;
SENÝNLE BEN CENNET OLUYORUM…


KADÝR DURAK
(LEBÝDERYA)

ESER YAZAR ADINA TESCÝLLÝDÝR
KAYNAK GÖSTERÝLDEMEN YAYINLANAMAZ
Sosyal Medyada Paylaşın: