Son Geliş

Son Geliþ

ömrüm bu sen misin? ...
kara toprak ettin
kýrk yýlýmýzýn acý kahvesini
çünkü canýmýn ellerimde akýþýyla
dokunduðum an tüm devrana
ayrýlýðý bile uzak bir sevda oyalýyor
dingin düþlerimi
ömrüm sen benim deðilsin
akþama direnen mor ve kýzýl bulutlarýmýn
deðilsin...

ayrýlýðýmýzýndýk ikimiz de
senin elin kolun baðlý
benim kýsmetim
sen topraða
ben göðe çocuk
ve ayrýlýðýmýzýn anýsý mýydý bu?
ömrüm...

kestim sýzlanýþlarýmý
güvercinler uçurmak istiyorum
her damlasýnda gözyaþýnýn
aðlarken gülmeyi öðren diye
adaklar adýyorum rüzgara
kahkahalarla güleceðim aþk tomurcuðum
yalnýzca senin için
aklýmda tutarak
sararmýþ gözlerinin akýný
hýçkýrýðýmýn kalbine
en zamansýzca saplanmýþ...

yýldýzlardý harflerim
geceyse sayfamdý
seni yazdým sonsuz uçurumlarýmý
samanyolu oldu þiirimin adý
ve her yýldýz kayýþýnda aðladým
eksildin mi diye umudundan
sabahý bekleyiþimin

gitme nolur
süzgün kalmasýn sabahýmýzýn
son geliþi
ve uyanamazsam
yürüdüðümüz kaldýrýmlara düþen yapraklarý topla
benim yerime
yapraklar doysun ellerinin güneþine...
paylaþ beni...



asla kapanmayacak yüreðimde
gülüþlerinden artakalan bu boþluk....

Kaðan Ýþçen




(c) Bu þiirin her türlü telif hakký þairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Sosyal Medyada Paylaşın: