İHANET
TASVÝP ETMEDÝÐÝM BÝR GAZETE KÖÞE YAZISINDAN YOLA ÇIKARAK YAPILAN ÝHANETÝ VE ÝÞLEYENLERÝN O AN KÝ RUHÝ DURUMUNU ANLATMAYA ÇALIÞTIÐIM BÝR ÞÝÝRDÝR.
Ýhanet arzuya ekilen tohum
Sabra tetik çeken düþünce,
Mani olamazsýn ruhta piþince
Ve diyemezsin sen bu iþte yokum
Devrilir aniden bütün bir alem,
Günahýn içinde kavrulur beden
Masumiyettir artýk çözülüp giden.
Tadý kimi zaman cennet ötesi
Kimi zaman bozuk küf kokan zehir,
Seninle birlikte akar bu nehir
Yoktur ve hiç gelmez zevkin bitesi,
Çýlgýnlýk doðurur alýncaya dek
Ruhun katilidir yoktur eþgali
Onun hep cahildir bütün iþgali.
Düþlerine giren deli bir çoþku
Ýçin, için çeker sanki delirtir
Ondan öte bir güç yokmuþ dedirtir,
Kalkacak sanýlýr bütün her kuþku
Yokuþlarýn hepsi düze inmiþtir
Artýk esirisin kýrbaç þaklatýr,
Hayatýn yüzünü sana anlatýr.
Þeytan günahýnda hergün gezerken
Tepene dikilmiþ seni seyreder,
Kirlenmiþ ruhunla Tanrýya gider
Ýnsaný þehvetle vurup ezerken
Sen artýk yenilen kör bir savaþçý,
Ýki dakikalýkzevkin uðruna
Ateþi býraktýn o gül baðrýna.
Ýþte ihanete düþenin hali
Kendine geldikçe affý haykýrýr
Günahsýzým diye çýkýp baðýrýr,
Nasýl inansýn ki sana ahali
Gerçeklerden kaçýp gizlenen korkak,
Arzunu düþünde tutarak utan
Bir gör neymiþ seni içine katan.
Nevzat TAÞKIRAN
31-01-2010
Sosyal Medyada Paylaşın:
nevzat taşkıran Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.