AH! KALBİM
Sen bihaber, günahsýz, masum bir tazesin.
Tüm suç, bu arsýz kalbimin,
O sözde dinlemez.
Bir anda! Senin o masum yüzün ve sözün var ya?
Onu yakýþta yýkýp tarumar edipte geçtiydiniz.
O var ya?
Seni daðlarýn gülü, deryalarýn perisi zannetti, irkilerekten.
O dupduru su gibi parlayan o masumiyetin var ya?
Belini kýrdý, bedenini inletti, derinden derinlere,
Biçare gönül tümden yýkýldý, o gül cemaline.
Sanki hiç olmamýþ senelerini yýktýn baþýna.
Aha! Dedi aha!
Aha! Kalbim in ateþi, gönlümün çaresi,
O an, bir peri gibi görünü verdi,
Seraplarcasýna, bir görünüp bir kayboluverdi.
O deli yürek,
Çýldýrasýya atmaya baþladý, aniden delirerek,
Heyecanýndan da, yüzü sarardý soldu,
Ýçinde güller açtý birden, goncadan da gonca,
Baðýrdý avazý çýktýðýnca.
Dedi iþte “O”!
Budur “O”
“O”!
Bu benim saflarýn safý ceylaným,
Ýþte benim tek mi tek kardelenim.
Senin suçun yok, senelerin özleminden,
Hýnzýrlýðýdýr onda bu deli beden.
Bu kalbi adam olmaz, delinin delisidir bu,
Bu külhan yetimi biçare bir zirzop turda,
O kendi yükünü taþýyan, “AZAP” týr bu,
Tüm bedeni yýkýlsa, zincirlere de vurulsa,
Bu kalbi de hiç sözmöz dinlemez.
Yekûn insanlar mutlulukla gülerken,
• Kan aðlýyordu aciz,
O üþüyordu, donarcasýna, bedeni ateþ deryasý…
• Ýçlerden,
Tüm aðzý köpürerekten,
Benim caným, “TEK AÞKIM” tek gülüm,
Benim ceylaným diyerekten,
O...Yalnýzca benim…
Bu yanan top ateþten, kýzýlar kýzýlý bir beden,
Bana sen gerek sen, ben baþkasýný da ne edem,
Hiç mi hiç sonunu düþünmeden birden, irkiliverdi,
O… Yalnýz TEK yalnýz benim!
O Benim… Deyip gidiverdi…
(31.01.2010)AZAP...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.