Yalnýzlar rýhtýmýnýn, nöbeti var bu gece, Ýn cin kayboldu yine, nerdesin gonca vefa. Sessizliðin sesinin, cinneti var bu gece, Maþûk-u rindaneyiz, ödüldür bize cefa. Aþka âþýk olmanýn, derdindeyken bu hece, Yalnýzlar rýhtýmýnýn, nöbeti var bu gece.
Kasýrgalar koparken, maznun can kafesinde, Elimde yakamozlar, cam fanus içindeyim. Tak tak ayak sesinin, gizlenmiþ nefesinde, Benlikteki senliðin, bensizlik hiçindeyim. Iþk-a meftûn pervane, vuslatýn kefesinde, Kasýrgalar koparken, maznun can kafesinde.
Kara gömlekli zâhir, beynimdeki bu sýzý, Gece saðýr gece kör, gölgem gölge peþinde. Hicran kuyularýnda, çoktan baþladý kazý, Sinem soðuk alevin, donduran ateþinde. Ben beni arýyorum, düþlerim düþ ayazý, Kara gömlekli zâhir, beynimdeki bu sýzý.
Yine bize gâm düþtü, þahidim kalem kaðýt, Ümidim fay hattýnda, prangasýz bir beþik. Sar beni yalnýzlýðým, yedi diyara daðýt, Sine-i efkârýmdan, gözlerim delik deþik. Belki bizi, anlatýr, nihavendi bir aðýt, Yine bize gâm düþtü, þahidim kalem kâðýt.
Göktürk ovasýndayýz, baþýmda yeþil tolga, Bir rüya görüyorum, hayâlinle baþ baþa. Makberî can diyerek, sarýlýyor o gölge, Korkularý korkutup, gün baþlarken savaþa. Yedi kandilli sanki, ruhumu yakan dalga, Göktürk ovasýndayýz, baþýmda yeþil tolga...
Makberî – Ahmet Akkoyun……23/01/2010….23:15…..Ýst Sosyal Medyada Paylaşın:
Makberî - Ahmet Akkoyun Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.