dalgalar daha sarmadan gözçukurlarýný
titriyordu içindeki hýçkýrýklar
bir kanat çýrpmak ister gibi
gölgesindeydim ben yýldýzlarýn
düþüncelerimi düzene koyan
bir çerçeve içinde saklýydý zaman
ilerlerken amansýz fýrtýnalar da
hiç kaçak bakýþlar uðramadý
kalp duvarlarýma
ilk istasyon da inince
yüreðinin kýpýrtýlarý
bir akasya gördüm gözlerinde
salkýmlarý beyaz
renklerini kaybedince düþler
gökkuþaðý acýlarla yontulur
ki..
yeniden güneþten hayat bulacaktýr hücreleri
sessizce düþerken bir yaðmur tanesi
gözlerine benzer bulutlarý
her titreþim derinliði kadar yanký bulur
yüreðimin duygu çýkmazlarýnda
demlenecek gibi
aðlama sal son umut dalgalarýný
yanaklarýna deðmeden nehirler
korkak yada cesur olmamýþ mýydýk
hiç..
siyahý mý seversiniz beyazý mý?
sorarken
mevsimler..
2010...