...Hüzün
Sizin hiç sevgiliniz oldumu?
Benim bir kez oldu.
Yüzü bir dolunay gibiydi
Aydýnlatýrdý bütün þafaklarýmý.
Saçlarý denizin hýrçýn dalgalarý gibi
Sahile vururdu apansýz.
Hüzne vururdu hep bakýþlarý,
Nedendir diye hiç sormazdým
Öylece bakardý derinden
Birþeyler anlatýr gibi.
Bir gün ansýzýn kayboldu öylece
Sessiz sedasýz
Elveda bile demeden,
Bu gidiþine hiçbir anlam verememiþtim
Sonradan duydum ki
Ailesi tarafýndan
Zorla istemediði biriyle evlendirilmiþ
Tesadüf iþte!
Karþýlaþtýk aradan baya bir zaman sonra
Sedece bakýþtýk bir süre
Hala ayný hüznü taþýyordu süretinde
Sonra bana öyle bir bakýþ fýrlattý ki
Anladýn mý der gibi,
Anladým ey hüzün, anladým.
Þimdi seni daha iyi anlýyorum, afedersin
Bahar düþsün gözlerine
Nisan yaðmurlarý ile
Bahar düþsün
Bütün rekleriyle,
Hiçbir ayrýlýk deðmesin,
Deðmesin hiçbir zalim gültenine.
Þimdi hiç olmadýðý kadar
Hüzne çalar bütün renkler
Senin gidiþinle
Ve kimse anlamaz seni bilirim
Benim seni anlayamadýðým gibi
Bütün özlemler düþtüðü yeri yakar oysa
Sadece bir tortu býrakarak.
Sizin hiç sevgiliniz oldumu ?
Benim bir kez oldu
Adýmý?
Adý hüzün...
Yaþar Çetinkaya
Malazgirt
Sosyal Medyada Paylaşın:
yasar_Çetinkaya Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.