Gönül bahçem sis içinde.
Þiir kalemde aðlar,
Türkü dilimde aðlar!
Darmadaðýn olmuþ yol ezgilerim,
Dermansýz bir his içine dalmýþým.
Katreleri hangi daðda saklýdýr;
Rüzgara yenilmiþ bulutlarýmýn?
Esrarý yitiktir umutlarýmýn!
Küme küme hasret kalýr ardýnda;
Yaþla dolu göz kalýr,
Çile yüklü gönül kalýr.
Merhamet ey yollar;
Merhamet!
Azmin hamlesine kul olan yollar,
Uzayan, kývrýlan, kaybolan yollar!
Yetim bir çocuðun duygularýnda,
Yürekten yüreðe yol olan yollar!
Dikenli bir að gibi ruhumu sararsýnýz;
Vuslatta, hicranda, firakta siz varsýnýz!
Hicrana gizlenmiþ gözyaþý mýdýr,
Çektiði terleyen avuçlarýmýn;
Esrarý yitiktir umutlarýmýn!
Bugün, saçlarýna kar yaðdý daðlarýmýn.
Zaman, köþe baþlarýný tutan harami edasýyla;
Korku salýyor saatimin "tik tak"larýna...
Þimdi aðýt yakýyorum anýsýna,
Anahtarý çalýnmýþ yarýnlarýmýn.
Esrarý yitiktir umutlarýmýn...
Yar;
Zulmetin pençesinde býrakma beni yar!
Ömür gibi yalan, düþ kadar gerçek...
Hayalin olmasa beni kim duyar?
Gönlümü kamaþtýran gözlerini çek!
Zararý olmasýn intizarýmýn.
Esrarý yitiktir umutlarýmýn!
Ey çile; ruhumu ruhunda piþir.
Kahrýnla uykuya darýlsýn gecem.
Sensiz, GÜLÞENimde diken yetiþir;
Senle baþlar, sende biter bilmecem...
Hükmü yok sahipsiz ahuzârýmýn;
Esrarý yitiktir umutlarýmýn...
Halil GÜLÞEN