dargelir gecem gündüzüm, oturduðum koltuk, yattýðým yatak, kýþým,baharým,yazým dar gelir.. yaþamak dargelir bana, bir ömür boyu, kendin kokulu kadýným, sen yoksun diye... kollarým kýrýk kalkmaz olur… ayaklarým dermansýz, yol almaz olur.. gözlerimin feri yok, görmez olur.. sensiz bir dakkikam, geçmez olur.. yorgun gönlüm kýrýk, yaþamak dar gelir, kendin kokulu kadýným, sen yoksun diye... zaman durmuþ bu gün, geçmez olur, tüm çicekler solar , açmaz olur.. kuþlarýn kanatlarý kýrýk uçmaz olur.. bir lokma ekmek , kursaðýmdan geçmez olur, bu beden kurumuþ, yaprak olur.. dar gelir yaþamak, dar gelir, kendin kokulu kadýným, sen yoksun diyiye... çýk gel artýk, çýk gel, henüz sabah olmadan, bir gece vakti çýk gel., gönlümün baharý nerdesin… dar gelir yaþamak, dar gelir, kendin kokulu kadýným , sen yoksun diye... uzanýver nerdeysen upuzun, yeryüzü yataðýmýz olsun, bu gün, bu gece, gökyüzü yorganýmýz, örtsün doðanýn tüm yeþilleri üstümüzü, deli rüzgarlar sarsýn seni , getirenim olsun, haber versin kuþlar geliþini , çýrpsýn kanatlarýný, ötüþleride olsun… kalýrmý sanýrsýn sabaha yoksa, bu bedende bu can…. yaþamak dar gelir bana , kendin kokulu kadýným , sen yoksun diye .. Sosyal Medyada Paylaşın:
dost71 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.