Yastýðýný tartar baþým,
baþýna yaslý kalmýþým,
geri dönüp o gölgene,
solumdan ters düz basmýþým
Bir kadýndýn sen içimde yaðmurlarla damla damla doðan
Belirmiþ bir gölgeye deliþmen bir ruha üflenen
Üþümüþ topraðýn kýraðýsýnda gözlerini ovalayan
Bir k/adýn
gönül sýzýsýyla sýzan bir k/adýn
Mevsimleri saydým gözlerime eriþen
Bahar gibi yaðmur faslýndaydý masiva
Ateþte kavrulmuþ hikayelerin vardý
Dünden gelip
Maveraya usul usul zamansýz akan
Bir kadýndýn sen, seni bana býrakan
Kopuk bir romanda gezindi dizlerimdeki ferman
Kara bir pencereden seyredilen aydýnlýk bir sayhaya
Seviþmen yelpazeler yalarken esintisinde siluetini
Aynalarda iþliyordu çalýnmýþ vakitlerin gölgesi
Bir k/adýn d/üþüyordu
bilmem kaçýncý yaþýna kaç kala içime
Dilinde en nazenin özü alýnmýþ aþk þarkýlarý
Yeniden okuyordun
yazýlmamýþ öyküsünü týnýsý düþmüþ yaverini gönlümün
Koynuna nikahsýz daldýðý baðrý yanýk naðmelerin
Sorgun bir sonbahar yapraðý gibi kavrulmuþ zamanýn
Belki de her bir nefesin andýydý yüreðimde tazelenen buðun
Masal aðacýnýn dalýna konan güvercin kanatlarýydý
Bir kadýndý dallarýnda endamý beliren
Batmaya meyletmiþ güneþin gördüðü aydýnlýðýn
Bir k/adýn gezer göz ucu hülyalarýmda þimdi
Elleri kelepçeli, kafeste suskun bir lal serçe gibi
Gecelerimin peþine üryan düþtü
Ve bir parça dünya dediðimiz güzelliði, birde yanýk közü
Ver elini kadýn çekip alayým seni
Tutunduðun dalda daha fazla kalamazsýn
Sal kendini kadýn
Çaldýðýn hayatý kurtarayým
26-01-2010
Hayrettin