GÜLLERDE SOLAR
Tanrýnýn boþ zamanýna gelse gerek,
Epey uðraþtýrmýþ O’nu.
O’na o güzelliði vermek.
Kime nasip olur bilmem ki?
O’nun güllerini dermek.
Gözleri Akdeniz yeþili
Canlý ve sýcak...
Roma sütunlarý gibiydi ondaki bacak.
Bakan dönüp bir daha bakacak.
Vallahi benim aklýmý aldý alacak.
Yanaklarý Amasya elmasý gibi,
Hem kýmýzý hemde parlak.
Sevaptýr diye bir daha baktým,
Böyle güzele bakmak.
Seyret O’nu ,
Ýstiyorsan dünyaný unutmak.
Bakýþlarý titretirdi insaný,
Sanki zehmeri ayazý.
Dudaklarý dersen Honaz kirazý.
Kýþ gününde bile yaþatýr insana yazý.
Boy dersen ondaydý,taptaze bir fidan.
Gülde yoktu ondaki endam.
O gülüþleri yok mu?
Offfff !!! aman aman.
Ben bir dað oldum.
Sevda baþýmda duman.
Mümkün mü ona el uzatmak?
Kendi kendine gelin,güveyi oldu
Kim bilir benim gibi kaç ahmak..
Þeker yemekle eþ derdik,
Onun dudaklarýna bir buse kondurmak.
Çok yükseklerden uçardý,
Kaf daðýndaydý O’nun burnu.
Yýllar sonra beni düþürdüðü meyhanelerde
Sarhoþ mezesi olarak gördüm O’nu...
MEHMET ASLAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.