HER GÜN DUY BENİ

Her gün duy beni

kýrýlmýþ bir keder geziyor
yüzünde
derin yalnýzlýðýn yansýyor.

unutmuþ,
gülüþlerinin gül kokusunu
gamzelerin.
hangi anlamaz rüzgarlar
söndürmüþ
ýþýðýný gözlerinin..

ceylan bakýþlým,
geceler
ne çabuk unuttu yüzünü.
bir yanda ayak seslerin
bir yanda,
ürkek gölgeler.

sen hüzünlendikçe
ben kapattým gözlerimi.
ve,
sen gülünce kurdum düþlerimi.
saçlarýný ördüm
her yaðmur sonrasý.
ben çýktým, yokuþlarýný
sen indin.

kýskanç gönlüme hapsettim
dolunay ýþýðýný
siyah taþlarýný aldým
yollarýnýn
acýlarýn büyümesin
her gün duy beni


mustafa kaya
çengelköy / istanbul
Sosyal Medyada Paylaşın:

e.mustafa kaya Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

SÜLEYMANİYE CAMİ UYUŞTURUCU UMRE KÖSTEKLİ SAAT YENİ GÖKYÜZÜ VEDA EDERKEN ÖĞRETMEN HAYATA GÜLMEK AŞKIN RENGİ UYUŞTURUCU GÜNEŞ