Yine kýþ geldi,karlar lapa lapa yaðdý.
Her tarafýn rengi deðiþti,ortalýk beyazlandý.
Çocuklar kendilerini sokaða atýp,kartopu oynadý.
Ben onsuz,ben sensiz üþüyorum anne.
Ben büyüdüm,kartopu oynayamýyorum.
Dýþarý çýkýpta kardanadam yapamýyorum.
Her tarafým donuyor,üþüyorum.
Ben onsuz,ben sensiz üþüyorum anne.
Dýþarda soðuk bir manzara var.
Seviniyor aðaçlar,kuþlar,ormanlar.
Ben sevinemiyorum,anne bu aralar.
Ben onsuz,ben sensiz üþüyorum anne.
Eskiden kýþlarý da severdim,Yazlarý sevdiðim gibi
Karlarý yerdim,üþümez içerdim su gibi
Hasta olmayayým diye,bana bakardýn gözün gibi
Ben onsuz,ben sensiz üþüyorum anne.
Bu sýralar neredeler bizi ýsýran o sinekler?
Hani nerde o güzel güzel kokan çiçekler?
Beni tatmin etmiyor,sýcak içecekler.
Ben onsuz,ben sensiz üþüyorum anne.
Geçmek istemiyor caným karlý daðlardan,
Bazen yol vermiyor,atýyor bizi yarlardan
Hasrete razý oluyorum,gelmek istemiyorum o kanlý yollardan
Ben onsuz,ben sensiz üþüyorum anne
Gökyüzündeki yýldýzlar kayboldu.Neredeler?
Güneþe hasret kalacak üþüyen o yaþlý gözler
Bazen ýstmaya çalýþacak,ama ýsýtamayacak beni yalan sözler.
Ben onsuz,ben sensiz üþüyorum anne.
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.