gün o gün seni bulduðum gün hayalet olup neþeli þehrimin gözbebeklerinde tutkulu mecburiyetlerin hapis aþklarýn günü iþte o gün sarmal bir anafordu beni içine çeken çözdüðün kördüðüm açýlmýþtý gönül sarayým sonuna dek rüzgarýnmýþ bitmez meltemlerce yüzümü yalayan nefesin senki tüm zamanlarýn en güzeli en göz alýcý ýþýðýsýn nasýl ki uslanmaz gezegenler döner etrafýnda güneþin ve yeryüzü gökyüzü olan olmayan herþey senin kölen köpeðin
rahatsýz bir gecenin sabahýnda sevdalarca öldüm uyandým sensiz güne onursuzluðu ihaneti dirilttim ararým tararým bulamam umutlar hüzünlere mahkum dünya yalancý sevgi yalancý sevda yalancý sararmýþ yapraklar dökülür dallarýna küskün dallarýna yabancý yalancý esinti hafif bir rüzgar gibi tenleri yalar ihaneti bir gözyaþý gibi yaþayanlar onursuzluk ve yalan son bulsun ellerim uzanýr ellerine ellerim boþ ellerim buz sen yoksun
þimdi kaybetmiþ bir kumarcý gibi kayýp þehrimin kayýp adamlarýna katýldým kolay yýkýlmazdým ama on þiddetindeki depreminle yýkýldým bana ne artýk sevda çiçeklerinden ister açsýn ister solsun gönül pencerem kýrýk sen yoksun sen yoksun
metal bir gün kamaþýr gözlerim kamaþýr bakamam bir ýþýk bir ýþýk ýþýk baþkasýnýn vazgeçtim bu dünyadan kýzýl elmadaki diþ izleri baþkasýnýn sus pus içinde saflarda eser yok sevdasýnýn yarasalar gizlenir yeni buluþmalarda yalancý aþklarýn yalakalýðýna ben bu þehre sana da sevdana da tokum sen yoksun ama bende yokum bende yokum
28.10.09 Mönchengladbach
Sosyal Medyada Paylaşın:
sinan toraman Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.