Hüznü Yazmakla Suçluyum

Hüznü Yazmakla Suçluyum

Yýkýldý saltanatým viran oldu konaðým,
Çaresiz dertlerimle hüzzam doldu konaðým.

Yaralarýmýn dostu söyle þimdi nerdesin?
Kesilen dallarýmdan kan sýzdýrýr budaðým.

Kafdaðýnýn ötesi umutsuzluktur gülüm,
Gidersen oralara yere düþer sancaðým.

Kýymet bilmez Aslýya Kerem nasýlda yandý,
Gözlerimden süzülen yaþla sýzlar yanaðým.

Harmanýmý kavurdun Rabbin vefasýz kulu,
Söylediðin yalana aldanmýþ bir bunaðým.

Sevdanýn divanýnda kurulan mahkemede,
Hüznü yazmakla suçlu prangalý sanýðým.

Aþklarýn satýldýðý ihanet pazarýnda,
Aðlayan bedenlerin çýðlýðýna tanýðým.

Heyhat! Bu nasýl sevgi gözleri baðlanýp da,
Aþkýn törenle kurban edildiði sunaðým.

Beyhude geçen ömrün bu çileli yolunda,
Medetsizce hayata elbet tutunacaðým.

Coþkun Mutlu / Hüznün Þairi
Sosyal Medyada Paylaşın: