Ýçimdeki sýkýntý, Gökyüzünün karasý gibi, Akar içime doðru. Ah! Kömür gözlüm, Ay bakýþlý yar, býrakma beni, Bu zifiri karanlýða, sakýn býrakma.
Tut ellerimi tut, Tut ve beni göðsünde uyut. Karanlýklar kaybolsun , Sensin bana umut. Bak gözlerime Senin için parlýyor, Dilimde adýn, Ve benim için Bir tek sen varsýn. Korkmam seninle, Zifiri gecelerden. Karaya kessede gökyüzü, Sevgiler söylermiþ, Ýnan ki son sözü.
Karanlýk dayanýrmý, sevgilere , Huzurum ol gel, Karanlýk gecelerde. Ýnanmýyorsan eðer bana, At beni at, yüreðinin Zifiri karanlýðýna…
ZALOÐLU
Sosyal Medyada Paylaşın:
zaloğlu Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.