Hayat takvimimdeki günlerin fer’i söndü
Gecelerin kasýklarýnda dayanýlmaz sancý
Gözüme batan gül dikenlerinin inançsýzlýðý
Ruhumun bitmeyen þeb-i yelda’sý
Kuþ gibi kanat çýrpmaya baþlarken umarsýzlýk
Yolculuk vakti yakýn…
Bavulumda yaþanamayan yaþanmýþlýklar
Yükte hafif,pahada aðýr sen/siz’li anýlar
Gidiyorum…
Yüzündeki ateþten maske canýmý yakarken
Baharlarýn tüm çiçekleri gözlerimde yanýyor
Ve
Çiçek yanýðý bakýþlarýmla
Yüzümü kaldýramýyorum yerden…
Dudaklarýmýn arasýnda küf tutmuþ söylenmeyen kelimeler
En güzel yaðmurlarýn sihri,
Saçlarýmýn kumral dalgasýnda gizlenmiþ
Fellenen hayattan kaçmasamda
Bungun rüzgarlardan korkmasamda
Yanýnda ve yamacýnda olsamda
Dillerim lâl…konuþamam…
Gitmeye beþ kala atýlmýþ dönüþsüz adýmlarýmla
Dönüp bakabilseydim ardýma,
Söylenmeyen kelimelerin küflerini silebilseydim
Mühürlenmiþ dilimin lâl’liðini bir an için çözebilseydim…
Yürek acýlarýndan ördüðün kafesten
Avuçlarýn içine aldýðýn bir yetim serçenin azatlýðýný
Ve gökyüzündeki tüm özgür kuþlarý
Kuþlarýn kanadýndaki en beyaz sevdayý
Bana hediye edermisin,diyecektim….
Birlikte,düþlerimizin en güzel bahçelerini kurmayý
Bahçemizin en renkli meyvelerini yetiþtirmeyi
Bir tek bizim için ýþýldayan ay þahitliðinde,
Fesleðenlerin dilinden þarkýlar söylemeyi
Bana hediye edermisin,diyecektim…
Diyecektim… diyecektim…diyemedim…
Bir,ben gidiyorum
Bir de,bugün benim
Doðumgünüm diyemedim…
Gidiyorum,
Düþlerimin düþtüðü yerde yýkýlmýþ bahçelerimin
Yeþermemiþ meyvelerini,
Fesleðen dilinin son ezgilerini
Ve yetim bir serçenin hayalini
Hediyem diye bavuluma ekleyip
Gidiyorum…
Canan KARATOÐMA