Kar Ve Adam

Telaþlý beyaz kelebekler gibi,
Saða sola savrularak,
Yeryüzüne iniyordu kar taneleri yoðunlaþarak.
Üzerimde paltom,boynumda atkým.
Ponponlu þapkamý baþýma taktým.
Sokak lambasýnýn altýnda,
Dikiliyorum yine,evine bakarak.
Bir an olsun pencereden,
Bakmasý umudu taþýyarak.
Kýþýn baþýydý tanýþmamýz.
Darmadaðýn parça parça,
Hallerimde gelmiþtik göz göze.
Öyle heyecanlý bakýþlarý öyle tatlý.
Kar perisiydi pamuktan kanatlý.
Sihirli elleriyle toparladý darmadaðýnlýðýmý.
Kendime gelmiþtim,kendimdim artýk.
Onunla varolmuþtum.
Sil baþtan yaratmýþtý beni parça parçalýðýmdan.
Bulmuþtum doðru insaný bu sefer.
Diðerleri gibi mevsimlik olmamalýydý.
Kýþ bittiðinde herþey yarým kalmamalýydý.
Ve dikiliyordum sokak lambasýnýn altýnda,
Penceresinden bakar umuduyla.
Kar lapa lapa,kar tane tane.
Savruluyor,uçuþuyor atkým,
Düþürüyor þapkamý fýrtýna.
Dikiliyorum,pencesinden,
Bakar umuduyla bitkin.
Ve sabah olduðunda geldi.
Kaþkolumu boynuma sardý,
Þapkamý baþýma taktý.
Yere düþen havucu kaptý.
Gülümseyerek yüzüme baktý.
Ve burnumu yerine taktý.



Çetin Elveren

Sosyal Medyada Paylaşın:

elveren Åžiirleri

(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.

En Çok Okunan Şiirleri

Barış Manco Anısına Gülümseme Uyuyan Güzel Ayrılık Yağmuru Demiştim.. Sessiz Tiyatro Şans Hüzün Mevsiminde Aşk Kumar Alacakaranlık