Gönlüm kayýtsýz bugün, aldýrmýyor; "Bana ne?",
Gökkuþaðý renginde, düþerken gözlerine...
Bir divane gibiyim, görenler sanýr sarhoþ,
Düþerken iklimine, içim oluyor bir hoþ !
Aldýrmýyorum inan, baþýma yaðan kara,
Felekten bir gün çalýp, veda ettim efkara.
Çek git bugün daðlara, borçlu muyum sana ben,
No’lur öðrene bilsen, nasýl olur terk eden ?
Ya pencereden bakar, ya durursun eþikte,
Ne zaman söz vermiþtim, ketme miyiz beþikte?
Bugün boþ gönüllere, dikiyorum kýzýl gül,
Sormuyorum konar mý, dalýna kuþ, ya bülbül.
Açacak tüm güllerin, ben olurum sedasý,
Yeter ki, gönlümüzden, gitsin ayrýlýk yasý.
Kur þimdi divanýný, sazda ben, benim keman,
Üzülme elbet olur, dilimizden anlayan.
El et bütün renklere, bütün seslerle ünle,
Bir sevda nasýl biter, görülsün bu düðünle...
Beyaz gelinliðinle, karlarla, kaybol ister,
Bir ömüre, bir düðün, çoðu kez inan yeter.
Sevinciyle, hüznüyle, hayat bir bulmacadýr,
Zamaný kýskandýran, yalnýz gelin tacýdýr.
Acýyý ve kederi, sal gitsin karþý daða,
Zamaný sürü þimdi, ardýndan sonsuzluða...
Doðmuyor, biliyorsun; her zaman gökkuþaðý;
Seyret de gör, ne imiþ, efkar çökerken daðý...
Hayrettin YAZICI
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.