YaLnızLarın Şehri İstanbuL..

Hiç kimse
Anlamadý beni
Hiçbir dilde

ÝÞTE GÝDÝYORUM

Ben ömrümü verdim!
Karþýlýðýn insafsýzca terkediþin oldu .

xXx

Uykusuz gecelerimde
Yine SEN
Varsýn
HAYALÝN hiç yalnýz býrakmýyor beni !


ÖLÜMÜME 5 KALA

Saatler
Yine sensizliði gösteriyor baþ ucumda .
Bu yalnýzlýk bu haykýrýþ
Bu dört duvar
Beni b i t i r i y o r artýk !


Sen giderken
kaç çýðlýk olup
yýkýldý bu Y Ü R E K
BÝLEMEZSÝN!

Bir umut düþtü yine yüreðime ÇARESÝZLÝKTEN
Atmak istemediðim bedenimden.
Sen vardýn hepsinin bir köþesinde .
Sen ve kahrolasý YALNIZLIÐIM.

Geceleri gözlerimi kapatmaya korkar oldum .
Biliyorum .
Kapattýðým an .
Yaþattýðýn tüm acýlar bir film þeridi gibi
geçecek gözlerimin önünden ve ben bir kez daha
teslim olacaðým bilinmezliklere !

Bir türlü n o k t a
koyamadým bu AÞKA!
Hasret kuþlarýmýn kanatlarý kýrýldý !
Dayanamadýlar a c ý n a !
Ýsyan olup çýðlýða boðdular bedenimide
ENGEL OLaMADIM !

Sende GÝTTÝN!
Ýstanbul sessizliðe büründü o gece
Dayayýp baþýmý omzuna
Küçük çocuklar gibi aðladým
UTANMADAN

Ýstanbul acý acý bakýyordu
Denizde dalgalanan fýrtýnadan almýþtý sesini
Benimle konuþuyordu
Sonra ... Sonra
Yüzüme vurdu hasretinin rüzgarýný

GÝTTÝN
Sustu mýsralar
Kendimsiz bir kent kurdum
Çýkmazlar içinde
Adýný
YALNIZLARIN ÞEHRÝ
Koydum
Sessizdi ... Kimse yoktu ..
Tek ben varým o þehrimde .
Ve
Terkettiðin sokaðýn ucunda
BEKLÝYORUM ÖLÜMÜ
...

Sosyal Medyada Paylaşın: