Ýçimdeki fýrtýna artýk durulmuyor Tipi borana dönmüþ hiç bitmiyor Acý yüze vurmuþ deliliðe vuruyor Gelen dalgaya bir yenisi ekleniyor Kar beyazý düþlerim gittikçe kararýyor
Üþüyor bedenim donuyor yüreðim Sýcaklýk tan eser kalmamýþ ruhumla Feri sönmüþ gözlerim ileriyi görmüyor Fýrtýnanýn þiddeti gün geçtikçe artýyor Sarardý düþlerim son yapraðý bekliyor
Oyun bitti misketlerim yok artýk Çelik çomaklý günlerim çok geride kaldý Ne mutluluk beni buldu nede ben onu Hiçlikler ülkesine giden otobüse bir bilet aldým Elimdeki son kalanlar da bir bir veda etmeden
Nihal
Sosyal Medyada Paylaşın:
47nihal Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.