AYAZDA

zordu hüzünler okulunda öðrencilik
kabuksuz kalmýþ istiridye içiydim
sýðýndým kirpiklerimin siperine
uzak bakýþlar giyinmeyi öðrendim

geri çekiliyordu vuruþarak
daðlarýma konuk bir kaç militan
karþýmda: idam mangasý bir yaþam
git, silahlarýyla vur onlarý...

sýrtým duvardaydý

kilitledim kendimi
avutucu karanlýk
ve yoldaþ sessizliðimle
gönüllü sürgündük düþ tünellerinde

yýllanmýþ Eskimo’ydum bir gün
buz daðlarýnda býrakýlmýþ, tek baþýna
bekliyordum gelsin alsýn diye beni
beyaz ayý postuna bürünmüþ ölüm

korsan gemiydim aðarmýþ bulutlarda
gördüm Nemrut’a doðan güneþi
kimin elinden kaçmýþ bu uçan balon?
bir kýrýk nar, bir ateþ topu, bir düþ güvercini


maðara devrinden, kutuplara, bulutlara
benliðimin kýyýlarýndan aklýmýn yarýlýmýna
sürüyordu
bir dip
bir doruk
dursuz duraksýz yolculuk
sokuldu düþlerimin gerçeðine
aðaçkakan sorular
sahte gülücük
düþman yaþam
göçük.


maðarada ilk insan
tüm kapýlarýmýn açýldýðý yalnýzlýk
buzdaðý sevgisizlik
ekvator özentisi seralar
ayazda yaz kokan domates
kim bilir nereden çýkagelen dizeler :
umuduma yay ol
geçmiþime ok
ey aklýmýn yýlaný
gel beni sok
sahi kimdi o eylül saçlý þair sevgili?
ben mi? ben!
kim?


nice uzun geçitlerden geçtim
yoruldum kaçýþlardan, kayboluþtan sýkýldým
dingin ellerimle avuttum
düþme korkusundaki bedenimi
giyindim tenime yýkýmdan artakalan beni


yýkýl!
her tuðlasýnda payým olan duvar
yýkýl!
ele verdi kendini binlerce yýllýk bilmece



ASLI DURAK


Sosyal Medyada Paylaşın: