Bu kaçýncý gidiþin bir tanem
Beni ve bu þehri kaçýncý terk ediþin,
Kaçýncý yalnýz koyuþun!
Ve bilir misin sen,
Ardýndan bu kaçýncý ölüþüm?
Sen ey yalnýzlýðý giyinen sevgili,
Bozulmuþ bir yataðýn son sýcaklýðý,
Bacamda tüten son duman,
Tarlamda öten son kuþ,
Bahçemde açan son çiçek.
Bütün sonlarýn müsebbibi
Sen ey kimsesizliði örtünen sevgili,
Kapkara bir semanýn son yýldýzý,
Soframdaki son ekmek kýrýntýsý,
Kapýmdaki son eþik,
Dünyamdaki tek insan!
Bu kaçýncý gidiþin söyle!
Bu kaçýncý yalnýz koyuþun,
Ve bu kaçýncý ölüþüm peþinden.
Baksana bir,
Saysana bir.
Hava yine ayrýlýða gebe,
Ayný hüzün,
Ayný þarký…
Ayrýlýk kokusu mu burnuma gelen?
Gidiþin yakýn yine…
Belli,
Gözyaþlarým tetikte!
Daha ne bekliyorsun öyleyse,
Sen ey gönlümün sultaný,
Evet sen, git artýk!
Ayrý ko beni,
Sensiz ko beni…
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.