-Þiir gibi-
Yüz mü býraktýlar ki aynaya bakacak…
Ýçimiz kan aðlarken
Ayna n’apsýn!
Gördüðünü nasýl yansýtsýn ki
Umutsuzluðu umuda,
Sevgisizliði sevgiye,
Nasýl çevirsin, de…
Güldürsün simamý
Seni mutlu etmek için.
Ayna olmak zor iþmiþ.
Hadi gel ayna
Vazgeç bu iþten
Silelim “sýr”ýný arkandan
Ak pak ol;
Bir cam ol ki
Pýrýl pýrýl…
Geçip de öteye gidesi gelsin insanýn.
Öyle parlak
Öyle þeffaf ol ki
Ýçimizi
Dýþýmýzý unutalým;
Belki yalanlarý da
Belki riyalarý da
Belki çirkinlikleri de…
“Hayat buymuþ.” der,
Kabul ederiz
Bu aynasýz yaþamda.
Kýrdým tüm aynalarý yüreðimde
Ve
Sadece
Tüm gerçeðiyle
Hayatý almak istiyorum avuçlarýma.
Yalansa yalan,
Riyaysa riya,
Sevgiyse sevgi,
Aþksa aþk…
Yeter ki
Gerçekleri kabul etsin
Þu garip akgüvercin.
Gerçekler bel bükmüyor mu sanki….
Büksün belimi
Yeter ki
Gücümü bileyim;
Gücümü bildiðimde
Daha dik durur belim…
Her þeyi bilip de yapamamak
Bu acý be!
Oysa bilmeden yaþamak varmýþ
Sürünün içinde,
Belki de
Ýþin sýrrý burada…
Ben iyi sanýyorum kendimi
Ama
Deðil…
Ruhum,
Uçuyor bazen
Benden uzak bir yerlere…
Sýkýþýyor,
Korkuyor,
Geri alamýyorum “ben”i…
Ve
Ýþte o zaman
Acýyorum kendime.
Kimseye,
Hiç kimseye
Anlatamýyorum
Girdabýmýn kýskacýný…
Öyle kalakalýyorum
Çaresiz…
Anlamalarýný da artýk
Beklemiyorum kimsenin…
Sana ulaþmayý
Çok istiyorum biliyor musun?
Saatlerce
Seninle bir yerde oturup konuþmayý
Nasýl isterdim, bilmiyorsun.
Ama…
Sanmam
Açmazsýn yüreðini
Gözlerime bakarken
Vazgeçerek geriden…
Öyle deðil can
Öyle deðil
Geriden vazgeçip de bir olunca insan, açar yüreðini.
Yürekte hiç giz kalmadýðýnda “iyi” olur insan…
Kanýyor benim yüreðim
Iðýl ýðýl...
Gören dayanamaz;
Gizlilik ve korku
Ýç içe sarýlmýþ
Ve benim korkum, zaten beni öldürüyor…
Birisine dokunsan diðeri þahlanýyor,
O þahlanan at, ayaðýný indirince
Ezilirim ben.
Yokluðum
Seni öldürür,
Kýyamam...
Býrak, böyle kalayým…
Þefkat var ya can...
Þefkat,
Bunun eksikliðini
Bilir misin?
Bilirsin.
Zaten bizi bizden eden de bu deðil mi?
Eksik bir yanla büyümek...
Yalnýzlýðýn aðýdýndaki
Issýz gecelerinde,
Þefkatin yetimliðiyle
Gözlerinden akan gözyaþýný
Sildim buralarda,
Bilir misin?
Ama
Elde avuçta bir þey yok
Sen orda
Ben burada…
Sadece gönüller bilir
Sevginin aynadaki ’sýr’ýnýn büyüsünü.
O sevgi ile ayna,
Çirkini güzel eyler...
Duyulan bir dost sesin sýcaklýðý
Derdi sevince çevirir,
Çileyi sevgiye.
Ýnan kalakalmak var ya ýssýz bir çölde
Ýþte öyle yaþýyorum þimdilerde…
Bilmem ki
Çare yok
Ne gidiþte
Ne dönüþte.
Sadece
Kendin gibi sarýlýrsan
Bir yüreðe
Ne gidiþe
Ne dönüþe gerek kalýr.
Umut
Bir uçurtma olur,
Can bulursun onda.
Býrakýrsýn o zaman gökyüzüne…
Ýþte o zaman býrak,
Býrak
Kýrýlýrsa kýrýlsýn aynalar
Yüreðine olan ayna varken.
Bazen buhar olup gitmek gelir içimden
Sonra derim ki:
“Buhar olup öyle mi? ”
Mümkün mü,
Nereye gidersen git
Yüreðindekilerden uzaklaþamazsýn ki…
Sen yüreðin dilini biliyorsun
Yüreðimdesin, bilirsin deðil mi?
SERAP HOCA
08 Mart 2008